Veerle Stevens

Inspiratie vindt Veerle meestal op rommelmarkten en in tweedehandszaken. Decoratieve spullen uit vervlogen tijden die eens modieuze eyecatchers waren maar nu vaak worden thuisgebracht onder de noemer "fout", zet ze graag terug ‘in the picture’.  Deze thuisloze voorwerpen met een verleden dagen haar uit om er een schilderkundige vertaling van te maken. Meestal worden ze centraal in het beeldvlak gezet en vereeuwigd in een beperkt kleurenpalet. Dit resulteert in een bizarre esthetiek doorspekt met nostalgie, een knipoog en een vleugje weemoed.

Schilderend neemt Veerle het op voor deze afdankertjes en biedt ze een tegenwicht aan de vluchtige wegwerpmaatschappij. Veerle is begaan met wat teloorgaat, al schilderend conserveert ze wat niet meer van doen is.

Meubelen en huisraad allerhande scheppen een huiselijke sfeer in haar werk, vandaar de toepasselijke term ‘Homeliness’, die ze graag benoemt aangaande haar werk. In dat woord schuilt iets pijnlijks, het gevoel dat je hebt wanneer je afscheid neemt van iets waaraan je gehecht bent.