Jan Wittoeck

° 1968
Lokeren

Het werk van Jan Wittoeck kan eenvoudig worden beschouwd als assemblage-kunst. Ware het niet dat deze beschrijving té simpel is en de gelaagdheid van de werken oneer aandoet.
Jan doet meer dan objecten samenbrengen. Hij neemt de tijd om industrieel geproduceerde stukken te verzamelen. Die worden dan geordend en (soms jarenlang) in transparante boxen bewaard, netjes op een schap. Mooi zichtbaar, clean en ontdaan van emotie en gebruikswaarde.
Wanneer de tijd rijp is gaat Jan met zijn schatten aan de slag. Hij werkt als een componist: hij kiest de noten, de akkoorden en creëert een arrangement.
En nu komt de verrassing. De samengestelde delen spreken elkaar tegen in rebelse disharmonie, maar kunnen evengoed elkaar versterken. De titels die Jan zijn stukken toedicht geven bij momenten een deeltje prijs. Zo is er de reeks Bulb Fiction. Gloeilampen die hun einddatum van presteren hebben bereikt, worden opgenomen in een mausoleum van koestering. Als overtriggerde kijker/consument is dit een moment om bij stil te staan.
Hard en zacht gaan in het creatieve brein van Jan intuïtief met elkaar in gesprek.
Is Jan speels gevaarlijk of gevaarlijk speels?
Of een dadaïst pur-sang?
Aan U.
Hans Weyers - Steendorp – Juli 2022

"Ik gebruik mijn kunst om mijn diepste zelf te verkennen en uit de drukken. Net als de schommelende stemmingen van een mens gedurende de dag ga ik van het ene uiterste naar het andere en vind bezieling in zowel de stilte als het chaotische.

Mijn passie voor detail en experimenteel gebruik van materialen leiden vaak tot onverwachte composities. Er is geen 'één' techniek of formule, alles is altijd mogelijk."

Jan Wittoeck

Expo  'De Kentering': Wie een bezoekje bracht aan een vorige expo moeten we Jan Wittoeck niet meer voorstellen. Wie hem nog niet kent mag deze keer assemblages, collages, objecten, lichtobjecten, etc.. verwachten. 

Toen we voor het eerst een atelierbezoek brachten viel ons oog op een klein collagewerkje dat we wel zagen passen in onze 4de expo die in onze achterhoofden al vaag iets met de zee zou te maken hebben.